چرایی رویگردانی مردم و نخبگان از جریان مدعیِ عزّت!

یادداشتی که میخوانید از سری یادداشت های ارسالی مخاطبان “صبح خرد”  است و بخش یا تمام این مطلب مورد تایید نیست؛ می توانید با ارسال یادداشت این مطلب را نقد یا پاسخ دهید.

“صبح خرد”؛” سید حبیب نوری”/ ادعای عزّت داشتن یکی از مهم ترین مباحث در زندگی اجتماعی و روابط انسانی است.
اما چه چیزی به ما اجازه می دهد که ادعای عزّت داشته باشیم؟!
اولین اصلی که باید در نظر داشت؛ رفتار و برخورد با دیگران است.
هرگونه رفتار منطقی، محترمانه و سرشار از احترام با دیگران، نشان دهنده عزّت شخصی است.
پذیرش نظرات و احساسات دیگران و تلاش برای حل مسائل به صورت صلح آمیز نشان دهنده قدرت عقلانی و عزّت شخصی است.
دومین وجه عزّت نیز پذیرش خود و قبول تمامیت وجود خود است. هر فرد باید به خود احترام ورزیده و به خود نیز معتقد باشد تا بتواند به دیگران نشان دهد که عزّت شخصی را در خود حفظ کرده است.
بطور کل، ادعای عزّت داشتن فقط به گفتار نیست، بلکه باید در رفتار و برخورد با دیگران نشان داده شود‌ سپس قبول تمام وجود خویش و پذیرش خود به عنوان یک شخص منحصر به فرد نقطه آغاز خوبی برای حفظ عزّت شخصی است.
با این حال قویا تمامی مصادیق عزّت شخصی را می توان به عزّت جریانی و عزّت اجتماعی نیز تعمیم داد.
دنبال کنندگان اخبار اجتماعی و سیاسی کهگیلویه بزرگ به خوبی با این ادبیات و جریان مدعی بازگشت عزّت به کهگیلویه بزرگ(کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده) آشنا بوده و بر همه ی آنچه این سال ها بر این جغرافیایِ سراسر درد گذشت نیز به خوبی واقفند.
در دوره ای کوتاه ادبیات غالب بر گفتمان جریان مدعی عزّت طلبی، جوانگرایی،نخبه پروری و توسعه ی همه جانبه با بازگشت هر کهگیلویه ای دغدغه مند از سرتاسر ایران به کهگیلویه برای تعیین سرنوشت و ساختن آینده ای متفاوت بود.
یک دوره ۴ ساله که ساختار تشکیلاتی جریان مدعی عزّت طلبی متفاوت از تمامی دوران گذشته در اختیار نسل جوان، تحصیل کرده و دغدغه مند با تنوع تمامی سلایق و علایق سیاسی و فکری بود طی شد.
تمامی برنامه ها و میتینگ های انتخاباتی با راهبری نسل جوان و نوجوان و قدرت انکار ناپذیر رسانه و شبکه های اجتماعی همچون سونامی سیل عظیم مردمی را با خود همراه و همسو کرده بود که در هیچ برهه ای از تاریخ کهگیلویه و حتی انقلاب آن تصاویر ناب رقم نخورده بود.
توجه به اخلاق و تکریم مکارم اخلاقی سرلوحه تمام فعالیت ها و اقدامات قرار گرفته بطوریکه مردم نیز تاب و تحمل کوچکترین بد اخلاقی و کج اخلاقی از سوی هیچ فرد و جریانی را نداشته و با شدت و حدت به بداخلاقی ها پاسخ می دادند.
هرچند انتخابات ۹۸ به تنهایی نمی تواند به طور مطلق محور قضاوت ها قرار گیرد، ولی هشداری واضح بود که دعواهای سیاسی که نزاع های منهدم کننده و ادبیاتِ تخریب،توهین،تهمت و تهدید، سرانجامی جز یاس و رویگردانی مردم از جریانات و افراد کج اخلاق و کج اندیش نخواهد داشت.
عبرت های انتخابات اسفند ۹۸ بسیار بود و عبرت گیرندگانِ امروز چه اندک!!
در دوره ایکه توده های مردم با همراهیِ نخبگان به متن آمده بودند و با حضور خود در متن و بطن آن کارزار فاصله ها را با نخبگان و تصمیم گیرندگان به کمترین میزان رسانده و خود تصمیم ساز بوده اند امروز در دورترین فاصله از هم به حاشیه رانده شده و نگرانی ها از میزان مشارکتشان به شدت احساس می گردد.
جامعه ی امروز کهگیلویه دچار یک انفولانزای تاریخی شده و این انزوای تلخ حاصل یک سرخوردگی عمیق اجتماعی است‌.
جریانِ مدعیِ عزّت، خود با تلخ ترین ادبیات و عبارات ممکن به اخلاق و اعتبار و عملکرد راس و هرم جریان بدترین صدمات و لطمات را زده و سخت ترین تازیانه ها را بر پیکر رنجور اسبِ عزّت که بار توسعه می برد نواختند.
مردم کهگیلویه این روزها خود شاهد و ناظرند که عمّالِ تخریب کنندگان واقعی جریان مدعیِ عزّت کهگیلویه چطور با بداخلاقی بر سر و بازوی هر کسی که از این قطارِ وحشت پیاده می شود می تازند…
سکوتِ و همراهیِ تلخِ راسِ این هرم نیز که تنها کورسوی امیدواران به عزّتِ واقعی کهگیلویه بود، مهر تاییدی بر این انزوای تاریخی است.
تنها چند صباحی کوتاه به اسفند ۴۰۲ و تصمیمِ نهایی نماینده ی جریان عزّت برای احیای این جریان مانده است.
عزل و کنار گذاشتن کج اندیشان واپسگرا و سلامِ دوباره به عزّت واقعیِ کهگیلویه یا رو در رویی با مردم؟!
🖊️ سید حبیب نوری
آبان ماه ۱۴۰۲