
ما همسایه خوزستان بودیم !
حرفهای ناگفته مان، درآوازهای غمگین مادرانمان ،همراه نانهای محلی خشک که زنان عشایر برای رزمنده ها می پختند در سایپا ، که غول جاده هابود آنروز، از مرزی به مرزی دیگر می رسیدند.
ماشینهایی که کسی از بلندگوهایشان باصدای معجزه گری می خواند: کربلا کربلا ماداریم می آئیم!!!!؛