“نام” های که برای استان “نان” نمی شوند!

“تحریریه صبح خرد”، نام های سنگین و با القابی سنگین تر؛ چهره های که بیش از آنکه برای استان مفید و اثرگذار باشند برای خود، اطرافیان و خانواده اثرگذار بوده و ترجیح می دهند در لایه های پنهان زندگی کنند و گاهی بر حسب اتفاق در مراسمات مناسبتی با کت وشلوار شیک سوژه عکاسان و رسانه ها میشوند و این را دوست دارند.

شاید با جرات بتوان گفت استان اول ایران در شخص محوری و بت کردن چهره های سیاسی کهگیلویه وبویراحمد است و عجیب اینکه بدانیم یکی از پر رسانه ترین استان های ایران نیر کهگیلویه وبویراحمد است و به لحاظ کمیت جزو چهار استان اول کشور است و همین رسانه دوستی و علاقه افراطی چهره ها به “در تیتر رسانه بودن” در کنار افراط رسانه ها به توجه به آنها ،یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی و سیاسی استان و از مهمترین موانع توسعه است.

کدام یک از چهره های ملی کهگیلویه وبویراحمد توانست با استفاده از ظرفیت خود کاری برای استان انجام دهد؟ کدام یک توانست از قبل سالها حضور در مناصب مختلف مدیریتی گرهی از انبوه گره های استان باز کند و اگر کاری انجام شده یا اقدامی کردند به مردم بگویند! سبب کدام پروژه مهم و اشتغال زا در استان بوده و در کدام مورد توانستند اعتبارات ملی را راهی استان کنند!

چهره های دوربین و رسانه دوست پایتخت نشین، در شرایط نرمال و مطلوب زندگی خود هیچگاه نه به زنان ودختران استان و رنج های بی پایان آنها فکر کردند و نه جاده های پرپیچ و خم استان که قتلگاه مردم شده برای آنها اهمیتی داشت و نه ریخت نامناسب شهرهای استان دغدغه آنها بود! اساسا آنها جز نام بزرگ هیچ رهاوردی برای استان محروم کهگیلویه وبویراحمد نداشتند!

چهره های که از قبل مردم استان به نام و جایگاه رسیده و زندگی در تهران را ترجیح داده و داشتن شماره با کد تهران و پلاک ماشین غیر ۴۹را فضیلت شمرده و حتی شنیده میشود در معرفی خود گاها خود را شهروند استان های دیگر معرفی می کنند و این بسیار زشت است.

اگر احیانا برخی چهره ها را استثنا کنیم (در جای خود بدان ها خواهیم پرداخت) در بیشتر مواقع مدیران و چهره های کهگیلویه وبویراحمد جز به خود به چیزی فکر نکرده و سرنوشت مردم استان و فراوانی مشکلات آنها اندک اهمیتی برای آنها نداشت!

کافی است به تیتر رسانه های استان دقت کنید آنگاه که یکی از این چهره های در جایگاهی قرار می گیرد و رگبار تیترهای مانند “فرزند شایسته”،” نخبه هم استانی”، “یک کهگیلویه وبویراحمدی”  و این مدل تیترها در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشنه میشود و در قدم بعدی سیل پیام های تبربک خامه این کیک ناشیرین میشود و بعدها دیگر اثری نیست تا وقتی دیگر و منصبی دیگر و نام وتیتری دیگر…

به جرات می توان گفت در کنار نقش موثر برخی رسانه ها استان، یکی از عوامل اصلی انحراف مردم استان از مطالبات به حق خود و پرداختن به اموری که لازم و شایسته زندگی شخصی و اجتماعی است، کارکرد برخی رسانه ها است که به جای تلاش در جهت تغییر ذائقه مردم، میکوشند حرکت آنها در مسیر غلط تداوم یابد و کمتر به تغییر که از اساسی ترین ملزومات توسعه فردی و اجتماعی است، می پردازند.

بدیهی است هیچ کس نمی تواند و شایسته هم نیست که منکر توانمندی شخصی و استعدادو ظرفیت مدیریتی برخی چهره های ملی شود اما سخن اینجا است که اولا  آیا فقط فرزندان کهگیلویه وبویراحمد منصب مدیریتی می گیرند و فرزندان سایر استان ها شایسته نیستند و دوما چرا هیچ کس و هیچ رسانه های به اثرگذاری آنها در استان نمی پردازند!؟آیا نسبتی بین تیترهای حماسی و تمحیدی برخی رسانه ها و عملکرد این قبیل افراد وجود دارد!

حق این است که با اهمیت قرار دادن موضوعات کلی کشور از پیشرفت و ارتقا جایگاه اداری و مدیریتی فرزندان استان خوشحال باشیم ودرست هم همین است ولی سخن اینجا است که پرداختن بیش از حد به این موضوع و بزرگ کردن نام افراد باید بستری باشد که به توسعه استان و منطقه کمک کند نه اینکه فرد در باد این تعریف ها و توصیفات دچار توهم خودبزرگ بینی،خود آگاه پنداری و خود برتر بینی شده و بعد از مدتی در اثر این توجهات غیر قاعده مند حتی خیال رسیدن به جایگاه بالاتر مانند نمایندگی مجلس از حوزه های انتخابیه استان داشته باشد و این اثر مخرب بزرگ کردن غیر اصولی افراد است.

در مقاله و فرصتی دیگر به شکل مصداقی عملکرد همه چهره های ملی استان کهگیلویه وبویراحمد نقد و بررسی خواهد شد.