لزوم توجه طبیب جمهور به قلب ایران/حال محیط زیست ناخوش است

طبیب جمهور ایران عزیزم ، قلب ایران بشدت ناخوش احوال است.

“صبح خرد”-دکتر باقر اسدروز از دوستداران محیط زیست کهگیلویه و بویراحمدی با ارسال یادداشتی به دکتر پزشکیان رئیس منتخب از توجه طبیب جمهور  به  قلب ایران نوشت .محیط زیست و منابع طبیعی را نه تنها یک وظیفه دینی بلکه یک وظیفه عدالت طلبانه و در راستای انجام وظایف فرهنگی دینی و اسلامی می دانند (مقام معظم رهبری )

جناب آقای رییس جمهور همین دیروز رقابت های انتخاباتی تمام شد و چقدر مظلوم بود محیط زیست . نه برنامه ای از سمت و سوی کاندیدای محترم ، نه اشاره ای از طرف صدا و سیما و مجری های محترم ، نه دید کارشناسی از کارشناسان محترم نامزدهای انتخابی ، نه کنش و واکنشی از سمت و سوی ستادهای انتخاباتی در مراکز استانها .حتی در شهرستانها هم خبری از مباحث زیست محیطی نبود و این عدم توجه و بی برنامگی برایم خیلی جالب است.

در حالیکه هم اکنون کشور درگیر کمبود و ناترازی آب و برق و گاز ، آتش سوزی و ریزگرد و انواع و اقسام آلودگی ، مشکلات سد سازی و طرح های فاقد ارزیابی های زیست محیطی، تنوع زیستی شکننده و آمایش های سرزمین نادیده گرفته ، تخریب و تهدیدات زیست محیطی فراوان است ولی باز اشاره چند ثانیه ای شما در مناظرات نظرم را جلب کرد

شما متخصص قلب هستید و آگاه هستید که محیط زیست نه اصلاح طلب است و نه اصولگرا ، نه راست گراست و نه چپ گرا ، محیط زیست دقیقا مرکز و قلب انسان ها است و چه ناآگاهانه و شاید هم آگاهانه کمر به نابودی محیط زیست بسته ایم .

جناب آقای دکتر پزشکیان؛ قاعدتا مشکلات را نمیشود در قالب چندین جمله و پاراگراف و صفحه بیان نمود ولی انتظار داریم و امید داریم که محیط زیست مسئله جانبی و در حاشیه این دولت و همچنین حیاط خلوت سیاسیون نباشد.

قاعدتا مشکلات محیط زیست بدون متخصصان محیط زیست حل شدنی نیست و انتظار خانواده محیط زیست در انتخاب ریاست سازمان حفاظت محیط زیست از شما انتخابی است بر مبنای شایسته سالاری ، فردی باشد از خانواده محیط زیست ، فردی مقتدر و با صلابت ، فردی علمی و معتقد به اصول محیط زیست که از محیط زیست مانند خانواده خود حفاظت و حراست و حمایت نماید.

جناب آقای رییس جمهور دختران ما پسران ما فرزندان و نوه های ما و نسل های بعد ، از این ایران عزیز و از این کشور چهار فصل سهمی دارند.

جناب آقای رئیس جمهور بدانید و آگاه باشید که زنده نگهداشتن امید ، بهترین یادگار ما برای نسل های آینده است.

( کمی اندیشه کنیم آب اگر آلوده است،

دشت اگر بی آهو، آسمان بی گنجشک و درختان اگر از زمزمه گشتند تهی

چه جوابی داریم کودکی را که به خود خواهد گفت: « حق » ما را خوردند، سهم ما را بردند

آرزویم این است بنگرم جلوه پرواز پرستو ها را بشنوم باز هم آواز قناری ها را

این بیابان روزی جنگلی بود انبوه آسمان، آبی بود اینک اما،آسمان تاریک است و تنفس دشوار

عمر ما کوتاه است کمی اندیشه کنیم… )

—————–

ارادتمند شما و آرزوی موفقیت برای ایران عزیز – باقر اسدروز دانشجوی دکتری محیط زیست – کارمند و کارشناس و دوستدار محیط زیست