آتش سوزی کوه سفید و سمر در بی تفاوتی و سکوت خبری

“صبح خرد”،” محسن خرامین” در کانال تلگرامی گلبونگ نوشت؛ همین سه روز پیش بود در مطلبی در روزنامه همدلی به خلط برخی فعالیت ها و تعصبات حول جغرافیا با کنش گری محیط زیستی پرداختم که خیلی زود شاهد از غیب رسید‌.
بیش از دو روز است کوه های سمر منطقه دشمن زیاری و سفید منطقه لنده در آتش می سوزد و متاسفانه حتی در فضای مجازی شاهد کمترین واکنش نسبت به این فاجعه هستیم. قبول دارم‌ مردم از حجم مشکلات خسته شده اند و یا خود را در مقابل مشکل مستاصل میبینند اما یقینا ابراز تاسف و شلوغ کاری هم می تواند تاثیرگذار باشد همان گونه که در خاییز همه حداقل در ابراز اندوه و تاسف پای کار آمدند. و البته یک سوال که همان همکاری و صدای بلند استمداد خواهی همه در کوه خاییز الان کجاست و چرا در اینجا سکوت کرده است؟ آیا نگاه محدود به یک جغرافیا را در میان بود و یا موضوع چیزی دیگری است؟

فارغ از تعطیلی مجموعه دولت و دستگاه های دیگر بویژه “نماینده” که همه از آنها ناامید شده اند سوالی که مشخصا وجود دارد بنیادی با نام “الگن” در این گونه موارد و بویژه همین آتش سوزی کنار دستش کجاست؟ آیا سعید انصاریان مدیر این بنیاد از استوری گذاشتن و اعلام خبر عاجز است‌؟ آیا استمداد طلبی برای خاموش کردن آتش مهم تر است یا ذوق چندین باره از مکاتبه بلوطی با شفیعی کدکنی؟
چطور می شود مدام از خلیج فارس تا خزر گفت اما از آتش سوزی کنار دست خود بسادگی گذشت؟
اگر قرار است یک بنیاد صرفا یک نام و پیج یک شخص در قالب یک اسم بزرگ باشد پس ما اساسا با همان پدیده اینفلوینسری محیط زیستی مواجه هستیم که صرفا حول جذب فالوور می چرخد و کل محصولش همان عکس های زیبا طبیعت به مدد امکانات گوشی های هوشمند در ایام زیبای بهاری منطقه است.
همین یکی و دو هفته گذشته بود که فعالان کوه دنا به تشخیص و حتما با نگرانی دست به تحصن و اعتراض در رابطه با جدا کردن دنا از کهکیلویه و بویراحمد زدند ولی آیا بین کوه ها از جهت محیط زیستی هم تفاوت وجود دارد و یا محیط زیست و اکوسیستم تنها بهانه اند؟
همچنین سرریز شدن ذوق از به اصطلاح مشاجره بهرامی با رئیس سابق محیط زیست در دو روز گذشته نیز باید در امتداد همین خط و فاصله با محیط زیست دیده شود.
براستی چرا بیشتر فعالین حتی واکنشی در حد یک استوری و وضعیت در مورد این آتش سوزی گسترده و طولانی نشان نمیدهند. و یا حتی مخالفین سد آبریز که معتقدند سد، طبیعت و زیبایی همین منطقه ای که هر دو کوه درگیر با آتش را در طول مسیر خود پوشش می دهد را با مخاطره مواجه می کند و حتی ممکن است حق کاملا با آنها باشد چرا نسبت به آتش سوزی بی تفاوت هستند‌؟
مجموع این ابهامات و بی تفاوتی ها، تردید ما را به اطمینان نزدیک می کند که محیط زیست حتی وقتی پای محیط زیست در میان است اولویت کسی نیست بلکه جدال همان جدال زمین، مرز و هویت است.
ولی باز هم کاش بخاطر همین موارد که شده نسبت به آتش سوزی در کوه های سمر و سفید حساس می شدیم و کمک می طلبیدیم تا تنها دارایی استان این گونه خاکستر نشود و بر باد نرود.