یادداشتی از دارا کریمی نژاد،۱۷۵ رقم یک اختلاس نیست

جمانیوز:

«۱۷۵»رقم یک اختلاس نیست

این دفعه صحبت از اختلاس ۱۷۵ میلیاردی نیست که این سال‌ ها قبح آن برای جامعه ایرانی شکسته است.، بلکه صحبت از افتخارات مردانی است که تندیس معرفت را به یادگار گذاشته‌اند. خبر بازگشت پیکر پاک ۱۷۵ غواص عملیات کربلای ۴ که برای دفاع از مروارید شرف، عزت و آرمان های این کهن بوم خود را به امواج خروشان اروند سپردند. آن‌ها را با دستان بسته زنده به گور کردند ولی بعد از سه دهه بسان مومیایی‌های گران قیمت سر از خاک برافراشتند بر افلاک نشستند. ۱۷۵ غواصی که «در» ناب معرفت را صید نمودند و جام الست نوشیدند ولی جامه ذلت نپوشیدند. مساله این است که، چرا جوان دیروز این مرز و بوم حاضر نبود با پوتین نو روی میدان مین برود و اصرار داشت با پوتین کهنه هم می‌شود رفت تا کاری برای کشورش کرده باشد و یا شاید آخرین دغدغه این عزیزان هم این بوده که ما فرصت نکردیم لباس‌ها و کفش‌هایمان را برای دیگران بگذاریم و از اینکه با لباس نو زیر خاک دفن می‌شویم شرمنده ملت شدیم، حال چه تغییراتی رخ داده که امروزه برخی از افراد جامعه به هم نوع خودشان بی‌تفاوت شده‌اند؟ آن یکی با ماشین آنچنانی «دور دور» می‌زند (ما مخالف رفاه ملت نیستیم و شادی و نشاط را برای جامعه ضروری می‌دانیم، بلکه از تضاد طبقاتی شدید رنج می‌بریم) و دیگری با «اختلاس» میلیاردی از کیسه ملت حال می‌کند.
براستی بعد از سه دهه ما را چه شده است که براحتی نسبت به بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی خویش بی‌اعتنا هستیم؟
-آیا سوء استفاده ابزاری و جناحی از مقوله ایثار و ارزشهای دفاع مقدس موجب بی‌تفاوتی بخش‌هایی از جامعه نشده است؟
-آیا نابسامانی‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی دخیل بوده‌اند؟
-آیا ایجاد شک وشبهه در مورد جبهه و جنگ و عدم پاسخگویی به موقع و مستدل موجب این خسران شده است؟
و آیا‌ها و چراهای دیگری که نیاز به یک پیمایش جامع دارد.
گرچه تا ابد نام نیک این افلاکیان در یاد‌ها جاودانه خواهد بود و به احترام آنان سر تعظیم فرود می‌آوریم، ولی عدد ۱۷۵ می‌تواند نماد شرف، عزت و آزادگی ملتی باشد که چون سرو ایستاده می‌میرد ولی ذلت نمی‌پذیرد. نام گذاری اختراعات و اکتشافات و مکان‌ها ی مهم حداقل کاری است برای یاد بود این قهرمانان ایران زمین.
دریغ است که ایران ویران شود کنام شیران و پلنگان شود./گپ روز