“کبابی نیست امّا دودش خیلی زیاد است”

یادداشتی که در ادامه می خوانید از سری یادداشت های مخاطبان”صبح خرد” می باشد و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست، می توانید با ارسال یادداشت  نقد یا پاسخ دهید. 

“صبح خرد”؛  دو رویی و نفاق از جمله صفات و عادت های بسیار زشتی است که مورد نکوهش و مذمت قرار گرفته است.
انسان هایی که در زندگی خود همواره با دو رویی،نفاق و دو زبانی می خواهند به اهداف خود در زندگی دست یابند و این کار را به حساب زرنگی خود می گذارند،باید به این نکته توجه کنند که انسان دو رو نه تنها کم کم نزد مردم جایگاه و اعتبار خود را از دست می دهند بلکه نزد خداوند نیز هیچ آبرویی نخواهد داشت.
مواضع و عملکرد نامناسب  نماینده ی بویراحمد در مجلس آن چنان عیان بود که در همان یک سال اول نمایندگی،پوشالی بودن شعار ادعایی “وحدت” را بر همگان نمایان کرد.
سفارشی بودن این کلیپ که توسط یک سایت محلی  تهیه شده و هیچ رسانه ی رسمی آن را تایبد نکرده است،آن چنان واضح و آشکار است که انسان را یاد این اصطلاح معروف ایتالیایی می اندازد که: “کبابی نیست امّا دودش خیلی زیاد است.” می شود هزینه کرد و کلیپ های رنگی تر از این هم تهیه کرد ولی شواهد همه حکایت از عکس محتوای این کلیپ در میدان و صحنه ی عمل دارد.
در این کلیپ سفارشی،به آمدن مسئولان به محل زلزله ی سی سخت به عنوان بخشی از کارنامه ی درخشان(؟!) آقای نماینده اشاره شده است؛باید به عرض رساند که سفر مسئولان به مناطق زلزله زده یک امر طبیعی و روتین است و امّا ای کاش نمی آمدند و قول و وعده ی بی عمل نمی دادند و به جای مرهم نمکی بر زخم های مردم سی سخت نمی پاشیدند! مهم این است که خروجی این آمدن ها برای مردم چه بوده است؟
در این کلیپ از قول یکی از نمایندگان،نماینده ی بویراحمد به انقلابی بودن وصف شده است؛فارغ از صحت و سقم اصل نقل قول،آیا انقلابی بودن با عدم التزام عملی همخوانی دارد؟!
کدام انسان آگاه و منصفی است که نداند کسی که با تحریک احساسات پاک مردم و از نردبان مردم بالا رفت و پس از رسیدن ظاهری به هدف،به این نردبان پشت پا زد و خویشاوند سالاری را اولویت خویش قرار داد و از عامه و توده ی همین مردم-که صاحبان اصلی انقلابند-غافل ماند،به گونه ای که در حال حاضر بیشترین منتقدین و مخالفینش از هم تباران اویند؟
و خدا نبخشد آنان را که خلاف نص صریح مقام عظمای ولایت،مرزهای استقلال قوا را به خاطر منافع آنی و زودگذر شکستند و حد فاصلی را که معظمُ له بر آن تاکید کردند را رد کردند.
لاف این روزهای نماینده ی بویراحمد،این مثل را به ذهن متبادر می کند که: “اگر گذشته ندیده بود،ادعای پادشاهی می کرد.”؛بیگمان منظور از واژه ی “گذشته” در این سخن حکیمانه را می توان “گذشته ی انسان و یا سوابق او” تلقی کرد.
و کیست که نداند چشم را با سُرمه و با تکلف سیاه کردن،همانند سیاهی طبیعی آن نیست؟!!!
حکایت دست و پا زدن های این روزهای نماینده ی فعال(!)بویراحمد-که دستش خیلی زود برای همه ی طیف ها و طایفه ها و جریانات سیاسی و حتّی هم تباران خود رو شد-برای ماندن در صحنه و دیده شدن،تداعی کننده ی این سخن حکمت آمیز است که: “غریق به هر شاخه ی خشکیده ای(حتی چوب کبریت روی آب) چنگ می زند تا خود را نجات دهد.”، اما باز حواله اش می کنم به کلام آموزنده ای دیگر که: “خود کرده را تدبیر نیست” و غریق هر چه بیشتر دست و پا بزند به قعر نزدیک تر می شود.
سید بصیر روشن بین