تاریخ انتشار : جمعه 6 خرداد 1401 - 0:10

پاسخی به ادعای مطالبه گر بهبهانی؛

از حق آبه کهگیلویه هیچگاه نخواهیم گذشت

از حق آبه کهگیلویه هیچگاه نخواهیم گذشت
طاقت‌مان زیادست و خویشتن‌داری‌مان بالا. امّا اگر بی‌عدالتی از حد گذشت و کاسه‌ی صبرمان لبریز شد؛ اهل عمل و مردِ میدانیم. این را بارها ثابت کرده‌ایم. همان‌گونه که پیش‌تر، در دفاع از «خاکِ» کشور پیشرو بودیم، اینک نیز در دفاع از «آبِ» خود، کوتاه نخواهیم آمد. این را بدانید و به کسانی که نمی‌خواهند بدانند نیز بفهمانید!

صبح خرد؛ سیما وحدتیان / سی سال است که مستعدترین منطقه به‌لحاظ آب‌و‌هوایی و حاصلخیزیِ خاک، که اتّفاقاً مظلوم‌ترین منطقه است را، از بدیهی‌ترین حقّ خود محروم کرده‌اند و هیچ نگفتیم. کهگیلویه و چرام در استان محروم کهگیلویه و بویراحمد واقع است. منطقه‌ای که سرچشمه‌ی «مارون» در آن قرار دارد. کمتر از یک درصد جمعیتِ کشور را دارد ولی بیش از ۱۰ درصد آبِ آن را تأمین می‌کند، کمتر از ۱۰ درصد اراضی‌شان آبی‌ست و اینک دارد برای کمتر از ۱۰ درصد حقّ قانونی خود ـ‌حق‌آبه‌ی مارون‌ـ می‌جنگد و متهم به زیاده‌خواهی می‌شود. سی سال است که آب‌مان را می‌خورند و نان‌مان را نمی‌دهند و دوقورت‌و‌نیم‌شان هم باقی‌ست.

طاقت‌مان زیادست و خویشتن‌داری‌مان بالا ؛  امّا اگر بی‌عدالتی از حد گذشت و کاسه‌ی صبرمان لبریز شد؛ اهل عمل و مردِ میدانیم.

این را بارها ثابت کرده‌ایم. همان‌گونه که پیش‌تر، در دفاع از «خاکِ» کشور پیشرو بودیم، اینک نیز در دفاع از «آبِ» خود، کوتاه نخواهیم آمد. این را بدانید و به کسانی که نمی‌خواهند بدانند نیز بفهمانید!

مفهوم «حق‌آبه» از نامش پیداست ؛ حقّ داشتن و استفاده از آب. به‌طور رسمی و قانونی، با مجوز وزارت نیرو، حق‌آبه‌ای هرچند بسیار ناچیز، برای کهگیلویه‌ی بزرگ در نظر گرفتند و اینک از دادنِ آن سر باز می‌زنند.

به‌طور رسمی و قانونی، مجوّز زیست‌محیطی برای احداثِ «سد آبریز» صادر کردند و اینک به آن اشاره نمی‌کنند. به‌طور رسمی و قانونی و با اولویت بسیار بالا در هیأت دولت، ساخت «سد آبریز» را مصوب کردند و کارهای مطالعاتی را پیش بردند و اینک، دَم فرو بستند.

امروزه عدّه‌ای از خدا بی‌خبر، یا از روی غَرَض و یا به‌واسطه‌ی مَرَض، با شانتاژهای گسترده‌ی تبلیغاتی و ارائه‌ آمارهای ناصحیح و فریب افکار عمومی، بر خلاف جریانِ رودخانه‌ی زلالِ قانون و شرع و عُرف، قصد دارند حق‌آبه‌ی ناچیز ما را در روز روشن، به یغما ببرند و ما را به خاکِ سیاه بنشانند. اینان یا ما را نمی‌شناسند یا عواقبِ ظلم را نمی‌دانند. به‌هوش باشید که وقتی ظلم و ستم از حد تجاوز کرد، مصداق عینیِ این شعر خواهد شد ؛

«کاخ ستم عاقبت، بر سرِ بیدادگر / زیر و زبر می‌شود، چوب خدا بی‌صداست»

خلاصه‌ی کلام ؛ ما اهالی کهگیلویه‌ی بزرگ، از حقّ قانونی و رسمی خود در تأمین حقابه از رودخانه‌ی مارون، شامل آب آشامیدنی مردم «لنده» و آب کشاورزی مردمان «کهگیلویه» و «چرام»، تا واپسین نَفَس، نخواهیم گذشت و در احداث «سد آبریز» هیچ مانعی نخواهد توانست سد راه ما شود و در بازپس‌گیری ما بازای حقّ‌آبه‌ی سی ساله‌ی خود نیز از هیچ کوششی فروگذار نخواهیم کرد. این را بدانید و آویزه‌ی گوشتان کنید.

سیما وحدتیان نماینده‌ی کشاورزان و مطالبه‌گران سد آبریز

ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 2 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 2
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

ناشناس جمعه , ۶ خرداد ۱۴۰۱ - ۲۲:۳۹

مرحبا.مگر اینکه زنان ما پیشقدم شوند برای احقاق حق
مردم کهگیلویه همیشه مظلوم بودند
یاد نگرفتند به موقع ادعای حق کنند اکنون بعد از سی سال تک تک ساکنین شهرستان نیاز به این حق آبه دارند تا زندگی‌شان و مزرعه آخرشان را آباد کنند
الدنیا مزرعة الآخرة

سید حمید امیری چهارشنبه , ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ - ۱۴:۳۸

درودتان باد خانم مهندس وحدتیان
خیلی زیبا و بجا فرمودید، ما چیزی اضافه بر حق نمی خواهیم، حداقل حق مردم دیارم استفاده آبی است که جلوی چشممان رد می‌شود و دشت ها ی تشنه لب نظاره گرند و کاری از دستشان بر نمی آید.